[ 1]	Gerick. lib. 5. cap. 10 putat Ricciolus
[ 2]	refrangentem aeris sphaeram circiter
[ 3]	ad 4 mil. (Germ.) se extendere. Sol
[ 4]	et Luna ad quancunque in meridiano
[ 5]	altitudinem suas variant magni–
[ 6]	tudines apparentes, et ideo quando
[ 7]	elevatiores sunt seu in signis
[ 8]	borealibus minores videntur, humiliores
[ 9]	vero in meridiano, seu in signis austra–
[ 10]	libus, majores.
[ 11]	cap.11. Non dantur
[ 12]	Apogaea et perigaea solis et Lunae,
[ 13]	nec datur terrae aphelium et
[ 14]	perihelium, ad et datur motus
[ 15]	Eccentricus sed quod solem
[ 16]	et Lunam nunc majores nunc
[ 17]	minores videmus causa est aer (+
[ 18]	haec controversia definiri posset, si
[ 19]	sol simul observaretur ex diversis
[ 20]	locis, ubi uni est in signis depressio–
[ 21]	ribus, alteri in altioribus, et conferantur
[ 22]	diametri apparentes, notatis caeteris
[ 23]	circumstantiis factisque saepe experi–
[ 24]	mentis, unde determinari posset
[ 25]	an haec a refractione, an a
[ 26]	majore propinquitate +). Exemplum
[ 27]	momentaneae alterationis aeris habes
[ 28]	in Optica Astronomica Kepleri
[ 29]	qui asserit anno 1588. die 2 Mart.
[ 30]	captam differentiam in meridiano
[ 31]	altitudinis marginum lunae fuisse eodem
[ 32]	die modo 31', modo , modo
[ 33]	minut. et die praecedente 33'.
[ 34]	Deinde Luna existente in media
[ 35]	longitudine anno 1591 die 22 Febr.
[ 36]	observata, bis 31' sexies 32' septies
[ 37]	33', sexies 34' minut. Ecce varia–
[ 38]	tiones unius diei. Et Gemma Frisius
[ 39]	testatur in Radio Astronomico observa–
[ 40]	tam sibi anno 1542. die 15 Xbr. paulo
[ 41]	post quadraturam Lunae diame–
[ 42]	trum apparentem 30' min. quo
[ 43]	tempore debuit juxta Ptolemaeum
[ 44]	(quia Lunae perigaeae in quadraturis
[ 45]	dat distantiam semid. terrae
[ 46]	unde sequeretur diametrum apparentem
[ 47]	tunc fuisse 56. min. hoc est pene
[ 48]	duplo majorem, quam nae Apogaeae
[ 49]	in copulis esse) 50' min et plus. Sed
[ 50]	alii longe minorem diametrum Lunae
[ 51]	observarunt in omni quadra. Ricciol.
[ 52]	lib. 4 cap. 14. n. 2. Sol ex dictis
[ 53]	debet major apparere nobis
[ 54]	in signo Australi Capricorno, quam
[ 55]	seu tempore hyberno, quam alias
[ 56]	tempore aestivo, in Cancro, signo
[ 57]	boreali. Nec unquam conveniunt
[ 58]	Astronomi in assignandis Apogaeis
[ 59]	et perigaeis et apparentibus in iis
[ 60]	diametris luminarium. Et quod solis
[ 61]	et Lunae Apogaeum ex Eclipsibus
[ 62]	probare volunt Ricciolus Alm. lib. 3
[ 63]	cap.10 schol. num. 2 et lib 4. cap.
[ 64]	16 in schol. incertum fatetur. Quod
[ 65]	vero allegant majorem minoremque
[ 66]	inventam Lunae parallaxin in
[ 67]	eadem distantiam a vertice, opus est
[ 68]	observationibus et forte fieri potest, ut non–
[ 69]	nunquam Terra Lunam nonnihil
[ 70]	attrahat ut globus plumulam. Etiam
[ 71]	istae parallaxium differentiae ex diversa
[ 72]	aeris constitutione esse possunt. Copernicus
[ 73]	et Tycho quippe septentrionaliores minorem
[ 74]	parallaxin quam Ptolemaeus invenere
[ 75]	et Ptolemaicam contrahendam putavere.
[ 76]	Dicunt Astronomi ex observationibus
[ 77]	aequinoctiorum constare solem in
[ 78]	semicirculo boreali (ab initio scili–
[ 79]	cet aeris arietis per Cancrum ad Libram)
[ 80]	versari diebus 186 vel 187. at
[ 81]	in semicirculo Australi ab initio
[ 82]	Librae per Capricornum ad arietem
[ 83]	diebus duntaxat ab 178 vel 179. Diversi–
[ 84]	tatem hanc itaque tribuunt apogaeo
[ 85]	et perigaeo solis, quod scilicet in eo
[ 86]	quadrante in quo longiores moras efficit
[ 87]	sit Apogaeum solis et contra. Sed ab Hipparcho
[ 88]	usque ad Albategnium morabatur in primo
[ 89]	quadrante Ecliptico pluribus diebus et horis
[ 90]	quam in 2^do quadrante,
[ 91]	et in secundo pluribus quam in quarto,
[ 92]	et in quarto pluribus quam in tertio
[ 93]	ita ut in semicirculo ascendente a Ca–
[ 94]	pricorni scilicet initio per arietem ad
[ 95]	initium Cancri pluribus moraretur,
[ 96]	quam in semicirculo descendente
[ 97]	ab initio Cancri per libram ad initium
[ 98]	Capricorni, consequenter cursus solis jam
[ 99]	foret inversus et moram quam habuit
[100]	tempore Hipparchi a libraper Capricornum
[101]	ad arietem, jam habet ab ariete per
[102]	capricornum ad libram. Ergo tunc
[103]	quoque ab Hipparcho ad Albategnium
[104]	Apogaeum fuit in signis Australibus quod
[105]	non concedent Astrologi. Ergo res ista
[106]	omnis incerta. Adde quod motus in Tabulis uni–
[107]	formis apparentiae ab aere consentit
[108]	Claramont. de universo lib. 3 et Fracastorius.